Twee fantastische dagen

Ik ben net terug van drie weken Zeeland. Het is al een wonder als ik de stad uitga, maar de uitnodiging van Elles die deze week via de app tot mij kwam, kon ik niet weigeren. Sinds corona had ik de stad amper verlaten. Veel verder dan een rondje Rotterdam met mijn vrienden van de bierblikkentour was ik niet gekomen. Af en toe toog ik naar de Ackerdijkse Plassen, fietste ik richting Zoetermeer of wandelde ik van Kijkduin naar Hoek van Holland. Zeeland was een brug te ver. Al gingen vele makke schapen over de Brouwersdam, ik bleef thuis. De chaotische taferelen op Schiphol van mensen die zo toe waren aan vakantie, sterkten mij in mijn mening dat ik maar het beste thuis kon blijven om elke dag glazig door de ramen naar buiten te staren om te zien wat er in de tuin gebeurde.

Vóór corona was ik ook al in Zeeland geweest. Het is een fantastische provincie waar gelukkig niet zo veel mensen wonen. En mijn roots liggen er. Overgrootvader Lieven Bakker en overgrootmoeder Johanna Kosten besloten na de huwelijksvoltrekking in 1909 in Renesse de boot te nemen naar Rotterdam. Op 9 december 1912 kwam hun tweede dochter, mijn grootmoeder Jacomina Jannetje Bakker, ter wereld in de Gouvernestraat 12. Samen met Maarten Heistek, mijn grootvader, kreeg zij drie kinderen. Een van de drie was mijn moeder. Na de oorlog verhuisden ze naar Delft alwaar mijn moeder mijn vader wel zag zitten. Samen kregen ze twee kinderen. Mijn zus als eerste, ik als tweede. Tot zover dit stukje familiegeschiedenis, maar dan weet u een beetje hoe het zit tussen mij en Zeeland.

Afijn.

Elles had een auto en dat kwam mooi uit. Dan ben je namelijk snel op plaats van bestemming: Nieuw-Haamstede. Vorige keer gingen we nog met de trein. We namen de rechtstreekse verbinding tussen Delft en Middelburg en dan op de fiets via de Oosterscheldekering naar de overkant. Dat duurde best lang. De auto bleek dit keer een prima alternatief, want via de A4, de A15 en de N57 ben je er in een uur en vijftien minuten. Zij rijdt, ik zit en verwonder en verbaas mij onderweg. Over malloten die je in de Botlektunnel met 180 km/uur voorbij scheuren of je eerst rechts inhalen om vervolgens via de middelste rijbaan naar de linker te gaan en weer terug sturen naar de rechterrijbaan. Ondertussen luisteren wij klassieke muziek op Radio 4, terwijl zij op de A15 de Ford Fiesta handig tussen twee vrachtwagens door manoeuvreert. Na de afslag Brielle is het een al rust. Een tweebaansweg voert ons via Hellevoetsluis, de Haringvlietdam, Goedereede, Ouddorp en de Brouwersdam naar ons geliefde Schouwen-Duiveland. De Randstad is ver weg, heel ver weg.

’s Avonds maken we een wandeling naar Westenschouwen, maar we halen het niet, omdat de wandelpaden in het natuurgebied vanwege het broedseizoen zijn afgesloten. Gelukkig zien we nog wel een prachtige zonsondergang. De volgende dag pakken we de fiets. Met windje mee waaien we in een vloek en een zucht via een ingenieuze knooppuntenroute die ik niet snap, maar Elles wel, langs de Oosterschelde naar Zierikzee. Onderweg zien we een groep vogelaars. Ze vergapen zich aan een lepelaar. Ik ben niet onder de indruk. ‘Die zie je in Delft ook, achter de IKEA’, zeg ik. Een vrouw kijkt me verdwaasd aan. Ze gelooft me niet.

De terugweg is een stuk pittiger. Met een windkrachtje vijf tegen ploeteren we door het Zeeuwse vlakke land vol uitgestrekte aardappelvelden. Halverwege, als we de kerk van Serooskerke in de verte zien opdoemen, ben ik het zat. Ik ga zingen. Met het zelfverzonnen lied ‘Bij de kerk van Serooskerke’, op de melodie van ‘Als de klok van Arnemuiden’ houd ik de moed erin. Elles vindt dat ik moet stoppen met zingen, want het klinkt niet. We houden een korte pauze in een dorp dat niets voorstelt, tanken energie bij de lindeboom en na een kleine elf kilometer kom ik doodmoe aan bij het hotel waar we de fietsen netjes afleveren. Bij de receptie reserveer ik voor de volgende keer een fiets met accu. Een half uurtje later zijn we in de Ford Fiesta op weg naar huis.

Het waren twee fantastische dagen, maar ze voelden aan als drie weken vakantie.