De hovenier

-


De hovenier is hard aan het werk in onze gemeenschappelijke tuin. Hij maait met zijn kleine motormaaier het gras en knipt de overhangende takken weg. De hovenier is er met zijn mooie groene hovenierskleding en zwarte werkschoenen vroeg bij, want rond half acht hoor ik dat hij de motormaaier aanzet. Het is een kleine maaier die op benzine loopt, dus de hovenier moet een paar keer trekken voordat de motor aanslaat. 

Om half acht ben ik meestal wakker, dus ik vind het niet erg dat de hovenier dan begint. Je kunt je druk maken over dat vroege tijdstip, maar de hovenier moet toch ergens in de stad vroeg beginnen. Zijn motormaaier doet van broem-broem en de hovenier maakt mooie vloeiende bewegingen van links naar rechts waarbij de grassprieten in het rond vliegen. Hij heeft een beschermbril op, zodat hij de sprieten niet uit zijn ogen hoeft te wrijven. De hovenier heeft er schik in en trekt de gashendel flink open. Broem-broem! Het hoge gras verandert snel in een glad gazonnetje. Broem-broem-tik! De motormaaier raakt een hek. De hovenier schrikt, maar gaat snel weer verder. Broem-broem! 

Na een half uurtje is hij klaar met het gazon en houdt hij een korte pauze. Hij gaat op een muurtje zitten en draait een shagje. Hij rookt ’t op, pakt daarna zijn snoeischaar en knipt de heg langs de muur bij. Hij haalt een hark, veegt de afgeknipte takken bij elkaar en gooit het afval in een grote mand die hij vervolgens in zijn pick-uptruck zet. Na twee uurtjes werk vertrekt de hovenier en keert de rust terug. Ik loop naar de keuken, maal verse koffieboontjes en ga met een bak koffie aan de tuintafel zitten. Ik ruik de geur van vers gras en neurie zacht: broem-broem, broem-broem. Dag hovenier.  Tot de volgende keer.

Reacties

  1. Anoniem28 april 2025 om 00:56

    Wat een mooi verhaal weer. Geniet er maar van.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kees Versluis15 mei 2025 om 01:45

    Alle verhalen hebben gemeen dat ze zich in Delft afspelen. "Het gaat over alle zaken waarover ik me in Delft verbaas en irriteer. Want ik vraag me vaak af: Hoe is dit toch mogelijk".

    Beste Marcel, in de bovenstaande quote staat een fout waaraan ik me erger. Erger nog, veel journalisten maken deze fout. Je ergert je ergens aan, of het irriteert je. Op de Lagere School leerde ik de meest nuttige dingen in mijn leven. Zinsontleding was niet aan mij besteed. Kofschip ook niet. Veel te ingewikkeld, ik heb mezelf ezelsbruggetjes aangeleerd en maak nauwelijks fouten. Dit is jouw eerste door mij ontdekte fout. En ook een onjuistheid in het Pindakaas boek. De trekhond van de orgelman heeft een benzine motor. Dat weet ik omdat ik ooit ben opgeleid tot automonteur.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Thuiswerken

-
Afbeelding
Vandaag werk ik thuis. Ik heb om acht uur op de groepsapp gemeld dat ik wat financiële dingetjes moet uitwerken en dat het maar beter op de beste concentratieplek ter wereld kan gebeuren: mijn huis. Ik heb geen vrouw en kinderen en ook geen huisdieren dus het is hier lekker rustig. ‘Misschien maar beter ook, Mars’, laat mijn collega Margot via de mail weten. ‘Het is druk hier, want we krijgen er tijdelijk een paar collega’s uit Barendrecht bij. De huur van dat filiaal is opgezegd en ze krijgen uiteindelijk een plek hier op de negende, maar die verdieping moet nog worden verbouwd. Daarom heeft Facilitair nu in allerijl extra bureaus en computers geplaatst. De vergadertafel is weggehaald en het koffiezitje ook’.   Het was bij ons op drukke dagen toch al lastig zoeken naar een flexplek, nu is het bijna onmogelijk. Heb je toch een plekje gevonden dan is het om je heen een kakofonie van malende koffiebonen, ritselende theezakjes, stomend water en oeverloos geleuter bij het koffiea...
Meer lezen

Er zit een man in het portiek

-
Afbeelding
Ik schat hem rond de 25 jaar. Afgetraind. Zijn hoofd leunt tegen de reling van de trap. De man is gekleed in een korte lichtbruine broek, vaal, blauw T-shirt, bruin petje, zonnebril. Zijn witte sokken en blauwe sportschoenen zien er als nieuw uit. Hij draagt zwarte wielrenhandschoenen. Hij slaapt een diepe slaap, en dat op maandagmiddag om 17.30 uur. Even verderop staat een fiets. Ik vermoed dat de fiets van hem is. Hij staat niet op slot. Ik zie door het raampje van de voordeur dat de man diep ademt. Vermoedelijk is hij doodmoe. Ik laat ‘m maar even, maar na een half uurtje vraag ik mij toch af of hij wel in orde is. Ik open de voordeur van mijn woning op de begane grond, stap naar buiten en tik hem op de schouder. Ik tik nog een keer. Geen beweging. Bij de derde tik gaat zijn hoofd omhoog. ‘Are you okay?’, vraag ik. Ik begin maar meteen in het Engels, want ik vermoed hier met een toerist te maken te hebben. ‘Huh?’ ‘Are you okay?’, vraag ik nog een keer. ‘Moment, moment’, zegt de ...
Meer lezen

Vakantie

-
Afbeelding
Zo langzamerhand nadert de vakantieperiode haar einde. Toch lijkt er tussen vakantie en thuis zijn weinig verschil te zitten. Zeker als je - al dan niet vervroegd - met pensioen bent en je samen de dagen probeert door te komen. Op vakantie ‘Goedemorgen.’ ‘Lekker geslapen?’ ‘Heerlijk.’ ‘Wil je een kopje thee?’ ‘Lekker hoor’. ‘Gaan we daarna ontbijten.’ ‘Wil je jam?’ ‘Doe maar.’ ‘Ga ik nou even douchen.’ ‘Ga ik na jou.’ ‘Kan ik mooi de afwas doen als jij gaat.’ ‘Tien uur koffie?’ ‘Lekker.’ ‘Gaan we daarna een stukje fietsen.’ ‘Gezellig.’ ‘Zijn we ruim op tijd weer binnen voor de lunch.’ ‘Ik heb dan wel trek ja.’ ‘Vanmiddag blijf ik hier. Boekje lezen.’ ‘Ik ga de auto wassen.’ ‘Lust je vanavond een entrecootje?’ ‘Met gebakken aardappelen?’ ‘En een gemixte salade.’ ‘Zes uur?’ ‘Zes uur.’ ‘Daarna nog een bakkie’. ‘En op tijd naar bed.’ ‘Morgen weer vroeg op.’ Thuis ‘Goedemorgen.’ ‘Lekker geslapen?’ ‘Heerlijk.’ ‘Wil je een kopje thee?’ ‘Lekker hoor’. ‘Gaan...
Meer lezen