Posts

Ontmoet een echte fotograaf en een schrijver!

-
Afbeelding
Fotograaf Alyssa van Heyst en schrijver Marcel de Wit waren op zaterdag 21 september tussen 14.00 en 16.00 uur te gast bij boekhandel De Omslag aan de Wijnhaven 16 in Delft. Alyssa van Heyst (34) heeft het fotoboek ‘Gesloten’ gemaakt. Haar prachtige foto’s in zwart-wit zijn een herinnering aan de coronaperiode. Een tijd waarin Nederland tijdelijk tot stilstand kwam. Ze ging in 2020 tijdens de lockdown de dertig grootste steden van Nederland af om gesloten winkels en lege straten te fotograferen. Natuurlijk staan er ook foto’s van Delft in. Marcel de Wit (61) schreef het boek Pindakaas. Daarin staan korte verhalen die zich afspelen in Delft. Over een man die zijn hond voor de deur laat poepen en op heterdaad wordt betrapt of een verhaal over een man en een vrouw die in de supermarkt de dag van hun eerste ontmoeting nog eens overdoen. Het is inmiddels zijn derde boek over Delft en Delftenaren. Marcel fantaseert graag dus of elk verhaal ook echt waar is, mag je zelf bepalen. Maar grapp
Een reactie posten
Meer lezen

Gevulde koeken

-
Afbeelding
Het is een warme dag vandaag, rond de dertig graden, maar de zon is niet te zien. Ze gaat verscholen achter een grijs wolkendek. Af en toe zie ik een glimp blauw aan de hemel staan. Het is niet de vraag of het onweer vandaag losbarst, maar hoe laat. Vooralsnog blijven de druppels boven hangen en is het benauwd in de stad. Als ik bij de bakkerij aankom, zie ik een vrouw staan. Volle rondingen, witte jurk met bloemmotief. Ze heeft een schoothondje op haar rechterarm. De andere arm, de linker, steekt naar voren. Met haar wijsvinger strak vooruit wil ze iets duidelijk maken tegen een meisje dat binnen staat. Ik schat haar elf, twaalf jaar. Blond haar, aan beide zijden van het hoofd twee vlechtjes. De toegangsdeur tot de bakkerij staat half open. Een van de twee klapdeuren is dicht. Ik kan er niet langs want de vrouw staat er voor, op haar rechterarm de schoothond.   ‘Mag ik er even langs’, vraag ik beleefd. Ze kijkt me verbaasd aan, snuift met haar neus. Volgens mij begrijpt ze me niet,
2 reacties
Meer lezen

No hablo alemán

-
Afbeelding
Vrijdag ben ik vrij en doe ik niks. Ik vreet uit en vegeteer. Niet dat ik de rest van de week veel doe, maar vrijdag is wat mij betreft echt een vrije dag. Daarom sta ik altijd op donderdagmiddag in de supermarkt de weekendboodschappen in te laden. Ik weet precies wat ik moet halen. Het staat allemaal op een handgeschreven briefje dat ik van tevoren heb gemaakt. Op donderdag rond een uur of zes flans ik het in elkaar, gris de boodschappentas waar alles in past van een van de haakjes van de kapstok en ga op weg. Mijn jas heb ik niet uitgedaan want de tijd tussen thuiskomen en weer gaan, op weg naar de supermarkt, is een te verwaarlozen twee minuten. Je jas uitdoen is dan verspilde moeite en bovendien totaal niet efficiënt. En dat moet wel. Alles moet zo efficiënt mogelijk lees ik dagelijks in de krant. Dat bespaart geld en kosten en daar zijn de aandeelhouders reuze blij mee. Daarom worden er om de haverklap mensen uit geflikkerd, zoals laatst bij DSM-Firmenich. Er stonden plotsklaps 1
Een reactie posten
Meer lezen

Beestjes

-
Afbeelding
‘Oh buurman, wat doet u nu?’ De buurvrouw kijkt me een beetje vreemd aan. Ze is net met haar fiets aan de hand via de brandgang haar tuin ingelopen en heeft 'm in de schuur gezet. De schutting die normaal gesproken onze tuinen scheidt, is gisteren weggehaald want ze was totaal verrot. Volgende week komt de hovenier een nieuwe plaatsen want hij had per abuis de verkeerde maat schutting meegenomen maar toen was de oude al gesloopt dus tot die tijd hebben we eigenlijk een soort van gezamenlijke tuin en kan ze ongestoord mijn tuin in gluren om te zien wat ik aan het doen ben. Dit keer lig ik op mijn buik in de huiskamer. De tuindeuren zijn geopend, mijn hoofd steekt naar buiten en hangt vijf centimeter boven de grond. ‘Bent u niet lekker geworden, buurman?’ vraagt ze. Ik zeg haar dat ik mij prima voel en dat ik op dit moment de beestjes bestudeer die zich over mijn tuintegels bewegen. ‘Alles in orde buurvrouw. Ga maar lekker naar binnen, want het begint zo meteen te regenen’. ‘Ach ja d
2 reacties
Meer lezen

Drie Delftse boekmakers signeren

-
Afbeelding
Lege steden tijden de lockdown, ontroerende portretten van Delftse ouderen en korte verhalen met gortdroge humor. Alyssa van Heyst, Karl Flieger en Marcel de Wit geven op zaterdag 25 mei tussen 14.00 en 16.00 uur een klein boekenfeestje bij The Read Shop Kempers in winkelcentrum De Hoven Passage. Inclusief handtekening. Wij zagen Delft veranderen Karl Flieger (61) schreef het boek ‘Wij zagen Delft veranderen’. Mateloos interessant, een feestje. Zo noemt hij de gesprekken die hij voerde met oudere Delftenaren. Tachtigers en negentigers die vrijuit vertellen over hun leven in Delft, hij kan er niet genoeg van krijgen. In zijn boek maakt Flieger korte portretten van mensen die zijn stad nog langer kennen dan hijzelf. “Geweldig om bij die mensen aan de keukentafel te zitten en te horen over de oorlogstijd, de grote uitbreidingen van de stad, de winkeltjes van vroeger, de koeien die graasden op plekken waar ik zelf later heb gewoond. De sociale samenhang ook, compleet met touwtjes uit de
2 reacties
Meer lezen

Wind

-
Afbeelding
  Hij laat wel eens een windje En ook wel eens een scheet Al die warme dampen Ronkend uit zijn reet   Altijd verrast, nooit in de gaten Als er weer eens onverwachts een ruft is gelaten Je kunt je zelfs verwarmen Aan die putlucht uit zijn darmen   En zelden is het stil Na een reukscheur uit zijn bil Hij staat erom bekend Al die buikwinden uit zijn krent   Hij doet het in het noorden In het oosten, zuid en west En je moet hem het nageven Hij doet zijn stinkende best.   ( Ode aan de Wapperaar van het Oude Noorden) 
2 reacties
Meer lezen

Radikaal

-
Afbeelding
Ze zeggen van mij dat ik een compromisloos type ben. Dat klopt. Ik ben wat dat betreft nogal radikaal.
4 reacties
Meer lezen